Dutch version below

Michelle is a freelance science journalist. At the moment, she has a regular job at Alea Publishers, a publisher of several food magazines. She is an editor for two of the magazines (EVMI and Voeding Nu) and writes weekly pieces for the websites and magazines, always with a technological or scientific angle. In addition, she does other freelance jobs. For example, she has recently been busy making six editions of Chemische Feitelijkheden (Chemical facts), a kind of small chemistry magazine aimed at senior secondary school pupils. Each edition discusses a different topic, such as coronaviruses, chocolate or chemotherapy. She also occasionally writes for universities and is working on setting up her own journalistic platform.

She likes journalism, but she was in doubt whether she wanted to go in this direction. “During my studies, I was torn between writing and journalism on the one hand, and more radio and television-like media on the other,” says Michelle. Until the evening before her internship started, she hesitated between an internship with a magazine and a radio programme. She decided to do an internship with the scientific children’s magazine ZoZitDat. “I liked it a lot”, she said. “I filled about a third of the magazine and of course, that’s a lot of fun to do.” 

After that, she found a job at C2W, a magazine for chemistry and life sciences. She also enjoyed this job, but due to a confluence of circumstances Michelle was unable to continue working there. ” In hindsight, that was a bit of a gift for me”, she laughs. She saw this as her chance to start freelancing. “It always seemed like something that would suit me, but I didn’t really dare to do it,” she says. But the biggest hurdle: ” Where to start?”, now fell away. She found a client in C2W and thus a starting point as a freelancer. “And then I noticed that the ball actually starts rolling very quickly”, says Michelle. The clients came to her almost by themselves.

“I liked freelancing,” says Michelle. When she was called a year ago with an offer for a job as an editorial coordinator, she even turned down the offer. She was not keen on the idea of working four days as a regular employee. But she did manage to get another job, namely that of web editor at Alea Publishers, which she did for over a year.

When I ask her what exactly she likes about freelancing, Michelle tells me a personal story. “I have a neurodiverse brain: I have ADHD and autism, or some mixture of the two”, she says. Because of this, her brain works slightly differently and she notices this in various ways: “I am very sensitive to stimuli, which is actually the main difference in my daily work, and I sometimes have problems focusing and keeping an overview.” Freelancing offers Michelle a lifestyle that fits in with this. “What’s really nice is that I work from home. So I don’t have to think about commuting or an office garden, that kind of thing,” she explains. This freedom gives her the space to limit her stimuli a bit and put more of her time and energy into her work. This is because time and energy are both limited for Michelle. She can’t work full-time. “My brain can’t do that,” she says. That’s why she has to do more work in less time, so it’s nice that freelancing gives her the flexibility to do that. “This way I can keep it a bit more relaxed for myself. I have a bit more time to work and do the daily things at home and that sort of things”, she explains. “So because of that, I manage pretty well.”

Of course, there are also downsides to freelancing. Michelle sometimes misses contact with colleagues on the work floor. “At Alea, I have a great team, they are all lovely people”, she says enthusiastically. Another aspect of freelancing is the financial side. Pension, insurance, illness, holidays – it’s all expensive as a freelancer and you have to arrange it all yourself. Michelle says: “It’s risky to be a freelancer. And in a way, it is expensive to be a freelancer. I don’t feel that way on a day-to-day basis, but still, it’s there.”

“I knew from the start: this has to be it. Actually, everything fell into place.”

Michelle entered the Master’s programme in Education and Communication in Science with a slight detour. She first followed the master’s in Pharmacy, but in her final year, she no longer wanted to do so. She did not want to become a pharmacist at all, so she kept looking and eventually found the EC master. She says: “I knew from the start: this has to be it. Actually, everything fell into place.” In the past, she wanted to be a writer and she was an “enormous nerd” for biology. In this master’s she was able to combine the two.

Thanks to this switch, Michelle is now doing what she really likes. When I ask her what her favourite subject of the master’s was, she answers decisively: “Journalism.” That was also the subject she says she benefited from the most. Partly thanks to the lecturers who inspired her to become a journalist. Another teacher who meant a lot to her is Lucy Avraamidou. “She was the one who saw potential in me,” Michelle says. “Sometimes you don’t see it yourself and then someone else does. That is very validating and motivating as well. It makes you think: I’m in the right place here and I’m really capable of doing something.”

That is why Michelle urges the students who are currently following the master’s programme or who are planning to do so, to see the potential in themselves and in the work field. Especially when they doubt whether they should start freelancing. On this she says: “Give it a try. Ask other freelancers for advice, because they will be happy to give it to you. You will see that there is a lot of work out there and that there is a place for you – and it will be a lot of fun. Or not, and then you quit again! That’s no problem either.”

---

Michelle is freelance wetenschapsjournalist. Op dit moment heeft ze een vaste klus bij Alea Publishers, een uitgeverij van verschillende voedingsvakbladen. Ze is redacteur bij twee van de bladen (EVMI en Voeding Nu) en schrijft wekelijks stukken voor de websites en bladen, met altijd een technologische of wetenschappelijke insteek. Daarnaast doet ze andere freelance klussen. Zo is ze afgelopen tijd druk geweest met het maken van zes edities van Chemische Feitelijkheden, een soort kleine scheikunde magazines gericht op de bovenbouw van de middelbare school. In elke editie wordt een ander onderwerp besproken, zoals coronavirussen, chocolade of chemotherapie. Ook schrijft ze af en toe voor universiteiten en is ze bezig met het opzetten van een eigen journalistiek platform.

De journalistiek bevalt haar goed, maar ze heeft ook getwijfeld of ze deze kant wel op wou. “Tijdens mijn opleiding zat ik een beetje te schipperen tussen aan de ene kant schrijven en journalistiek, en aan de andere kant meer radio- en televisie-achtige media”, vertelt Michelle. Tot op de avond voor haar stage begon twijfelde ze nog tussen een stage bij een tijdschrift en een radioprogramma. Het werd uiteindelijk een stage bij het wetenschappelijke kindertijdschrift ZoZitDat. Dat beviel goed, vertelt ze: “Ik vulde daar zo’n beetje een derde van dat blad en dat is natuurlijk wel heel erg leuk om te doen.” 

Daarna vond ze een baan bij C2W, het vakblad voor chemie en levenswetenschappen. Ook deze baan vond ze leuk, maar door een samenloop van omstandigheden kon Michelle er niet blijven werken. “Dat was achteraf best wel een beetje een geschenk voor mij”, lacht ze. Ze zag het namelijk als haar kans om te gaan freelancen. “Dat leek me altijd al iets wat bij mij zou passen, maar ik durfde het eigenlijk niet zo goed,” zegt ze. Maar het grootste obstakel: “Waar moet je dan beginnen?”, viel nu weg. Ze vond in C2W namelijk wel direct een opdrachtgever en dus een startpunt als freelancer. “En toen heb ik gemerkt dat dan het balletje eigenlijk heel snel gaat rollen”, zegt Michell. De opdrachtgevers kwamen bijna vanzelf naar haar toe.

“Het freelancen beviel me wel”, vertelt Michelle. Toen ze een jaar geleden gebeld werd met een voorstel voor een baan als redactiecoördinator, sloeg ze dit aanbod zelfs af. Vier dagen als vaste werknemer aan het werk zag ze niet zitten. Maar ze sleepte er wel een andere klus uit, namelijk die van webredacteur bij Alea Publishers, wat ze ruim een jaar heeft gedaan.

Wanneer ik haar vraag wat ze precies zo fijn vind aan het freelancen, vertelt Michelle een persoonlijk verhaal. “Ik heb een neurodivers brein: ik heb ADHD en autisme, of één of ander mengelmoesje er tussenin”, vertelt ze. Hierdoor werken haar hersenen net iets anders en dat merkt ze op verschillende manieren: “ik ben erg gevoelig voor prikkels, dat is eigenlijk het belangrijkste verschil in mijn dagelijkse werk, en ik heb soms problemen met focussen en overzicht houden.” Het freelancen biedt Michelle een levensstijl die hierop aansluit. “Wat heel fijn is, is dat ik thuis werk. Dus ik hoef niet na te denken over reizen of een kantoortuin, dat soort dingen”, legt ze uit. Deze vrijheid geeft haar zo de ruimte om haar prikkels wat te beperken en zo meer van haar tijd en energie in haar werk te stoppen. Tijd en energie zijn namelijk beide beperkt voor Michelle. Ze kan niet fulltime werken. “Mijn brein kan dat niet,” zegt ze zelf. Daarom moet ze meer werk in minder tijd doen, dus is het fijn dat freelancen haar de flexibiliteit geeft om dat ook te kunnen realiseren. “Op deze manier kan ik het wat rustiger houden voor mezelf. Zo heb ik wat meer tijd om te werken en de dagelijkse dingetjes in huis te doen en dat soort dingen. Dus daardoor red ik het aardig goed zo.”

Natuurlijk zitten er ook nadelen aan het freelancen. Zo mist Michelle soms wel het contact met collega’s op de werkvloer. “Bij Alea heb ik een heel fijn team, het zijn stuk voor stuk leuke mensen”, zegt de enthousiast. Een ander aspect dat bij het freelancen hoort is de financiële kant. Pensioen, verzekeringen, ziekte, vakantie – het is allemaal duur als freelancer en je moet het allemaal zelf regelen. Michelle vertelt: “Het is risicovol om te freelancen. En het is in zekere zin duur om te freelancen. Ik voel dat op een dagelijkse basis niet zo, maar toch is het er wel.”

“Ik wist eigenlijk meteen: dit moet hem worden. Eigenlijk vielen alle puzzelstukjes op zijn plek.”

Michelle kwam met een omweg bij de master Educatie en Communicatie in de Bètawetenschappen. Ze deed eerst de master farmacie, maar zag dat in het laatste jaar niet meer zitten. Ze wilde helemaal geen apotheker worden, dus zocht ze verder en vond de uiteindelijk de EC-master. Hierover zegt ze: “Ik wist eigenlijk meteen: dit moet hem worden. Eigenlijk vielen alle puzzelstukjes op zijn plek. Ik dacht wauw, alles komt hier samen eigenlijk.” Vroeger wou ze namelijk al schrijver worden en was ze een “onwijze nerd” voor biologie. In de master kon ze dit combineren.

Door die overstap doet Michelle nu echt wat ze leuk vindt. Als ik haar vraag wat haar favoriete vak op de master was, antwoord ze resoluut: “Journalistiek.” Dat was ook het vak waarvan ze zegt dat ze er het meest aan gehad heeft. Mede dankzij de docenten, die haar inspireerden om de journalistiek in te gaan. Een andere docent die veel voor haar heeft betekend is Lucy Avraamidou. “Zij was degene die potentie in mij zag”, vertelt Michelle, “Dan zie je dat zelf niet zo en dan ziet iemand anders het wel. Dat is heel validerend en motiverend ook. Dat je denkt: Ik ben hier op mijn plek en ik kan heus wel wat.”

Daarom spoort Michelle de studenten, die de master nu volgen of dat nog van plan zijn, aan om die potentie ook in zichzelf en het werkveld te zien. Juist als ze twijfelen of ze moeten gaan freelancen. Hierover zegt ze: “Ga het proberen. Vraag ook andere freelancers om advies, want dat geven ze je hartstikke graag. Dan zul je zien dat er heel veel werk is en dat er ook plek voor jou is – en dat het hartstikke leuk gaat zijn. Of niet, dan stop je er weer mee! Ook geen ramp.”