Dutch version below

In his own words, he “can’t sit still for too long,” and that is evident from all that Mark Hektor has already done after his studies, which he only finished in March 2021. After an internship and an appointment as a student assistant, he now works as an on-call employee at the University Museum Groningen. Here he is an illustrator and contributes as a communicator. And that’s not all, because Mark has also published a picture book together with museum director Arjen Dijkstra. ‘Het Hemelbouwertje’, as the book is called, is about Eise Eisinga: “The famous astronomer from Friesland, who built his own planetarium in his living room,” says Mark proudly. He also shows off the book during the interview: “The book is still shiny and not even covered in dust, it’s that new.”

It is not the first book to be published with Mark’s drawings. He has also made a comic book for the University Museum about important people in the history of the University of Groningen, such as Aletta Jacobs and Ben Feringa. “There is also a bit of science communication in that,” says Mark. In the comic book, for example, he explains the scientific process based on the research of these figures. This combination of creativity and knowledge is what Mark likes about it. 

“I am currently working on switching over and doing communication and illustration on a freelance basis in addition to my work at the University Museum,” he says. That combination, and especially the variety that self-employment brings, appeals to him. “I don’t think I’m someone who wants to do the same job every day for a year,” he explains. “The best part, of course, is that I can actually keep drawing and get paid for it. Which I still think is a ridiculous, but very fun concept,” Mark laughs. 

Drawing is still his hobby. Although he has been very busy lately, he also enjoys himself in his spare time. He streams games on YouTube with friends, plays an old Kirby game on his recently dusted 3DS in the meantime, and still draws for himself. He draws his own characters or short comics, or does an “art-trade”: you make an appointment (online) with another artist to draw each other’s characters. The fact that he still does drawing in his spare time and enjoys it is of course nice, but Mark is also very conscious of this, he says. “It’s really something that I have to keep doing in my spare time and allow myself – to just draw something for fun once in a while, which I like. Otherwise, it all starts to feel like work.”

“The best part, of course, is that I can actually keep drawing and get paid for it. Which I still think is a ridiculous, but very fun concept.”

For Mark, the most difficult part of his job is “that it is just not clear what the future holds”. For example, he is not yet sure whether he will make a living and he still has a lot to figure out for his work as a freelancer. “It’s a lot of new things that come your way, but I enjoy diving into it,” he says. “It just takes a lot of time, that’s kind of the hard part.” Because time is limited: his first job as a freelancer was already booked before he was officially registered. His client? Patient association VKS, for adults and children with metabolic diseases. During his Master’s studies, Mark did an internship here and this job is now the result. 

Mark chose the master’s mainly because he did not want to go into research. “At one point I realised that only doing lab work was the end of the road for someone studying molecular life sciences,” he says. “So I started looking into other ways in which I could still do something with science and hopefully also put some of my own creativity to use.” That’s how he ended up with the Science Education and Communication master. 

His favourite subject there was Design. “That you had to make a whole planning and then come up with a product or something – or even build it – like a non-existent company that you supposedly set up,” Mark recalls enthusiastically. He didn’t enjoy Journalism as much, but mainly because journalism doesn’t appeal to him. “That there is just more and more emphasis on emotion and creating shock, I just didn’t feel anything for that.” Mark got the most out of a section of the Skills course, which revolved around presentation, but covered much more. He explains: “It was really about presenting yourself and there was also a confrontation with things you had trouble with. If you were not feeling well, for example, you would also notice this in your presentations. The point of the course was to really bring those kinds of things to the surface and work on them.” And that doesn’t always turn out to be easy: “It was quite intense but also very important, I thought.”

Mark’s tip for students who are now following the master’s programme or are planning to do so? “That you at least keep doing something that suits you.” He explains that he went into science at secondary school because he found it interesting, but then ended up in a professional field he had absolutely no affinity with. This eventually brought him to what he describes as a crossroads: should he continue with molecular life sciences, or should he try something else? He decided on the latter and went for the EC master. “I am very glad that I chose something else after all. I’m still involved in science, but I can also put things of myself into it,” Mark concludes. “Otherwise I just wouldn’t have been happy.”

Take a look at Mark’s website for some of the work he has done.

---

Hij kan naar eigen zeggen “niet te lang stilzitten,” en dat blijkt uit alles wat Mark Hektor al gedaan heeft na zijn studie, die hij pas in maart 2021 heeft afgerond. Na een stage en een aanstelling als student-assistent werkt hij nu als oproepkracht bij het Universiteitsmuseum Groningen. Hier is hij illustrator en werkt hij mee als communicator. Daar blijft het niet bij, want hiernaast heeft Mark ook een prentenboek uitgebracht, samen met Arjen Dijkstra. Het Hemelbouwertje, zoals het boek heet, gaat over Eise Eisinga: “De bekende astronoom uit Friesland, die een eigen planetarium in zijn woonkamer heeft gebouwd,” vertelt Mark trots. Hij laat het boek ook even zien tijdens het interview: “Het boek glimt nog en zit nog niet eens onder een laag stof, zo nieuw is het.” 

Het is niet het eerste boek dat is uitgebracht met tekeningen van Mark. Hij heeft ook een stripboek voor het Universiteitsmuseum gemaakt over belangrijke mensen uit de geschiedenis van de Rijkuniversiteit Groningen, zoals Aletta Jacobs en Ben Feringa. “Daar zit ook wel een beetje wetenschapscommunicatie in,” zegt Mark. Zo legt hij in het stripboek het wetenschappelijke proces uit aan de hand van het onderzoek van deze figuren. Die combinatie van creativiteit en kennis, daar houdt Mark van. 

“Ik ben op dit moment bezig om over te schakelen en communicatie en illustraties op zzp-basis naast mijn werk bij het Universiteitsmuseum te doen,” vertelt hij. Die combinatie en vooral de afwisseling die het zzp’en brengt spreken hem aan. “Ik denk niet dat ik iemand ben die een jaar lang elke dag hetzelfde werk wil doen,” legt hij uit. “Het leukste is natuurlijk dat ik daadwerkelijk kan blijven tekenen en daarvoor word betaald. Wat ik nog steeds een belachelijk, maar heel leuk concept vind,” lacht Mark. 

Tekenen is namelijk nog steeds zijn hobby. Al heeft hij het de laatste tijd enorm druk gehad, in zijn vrije tijd vermaakt hij zich ook goed. Hij streamt spellen op YouTube met vrienden, speelt op zijn onlangs afgestofte 3DS tussen de bedrijven door een oud Kirby spel, en hij tekent nog voor zichzelf. Dan tekent hij zijn eigen personages of korte strips, of doet een “art-trade”: daarbij spreek je (online) af met een andere artiest om elkaars personages te tekenen. Dat hij tekenen in zijn vrije tijd nog steeds doet en leuk vindt, is natuurlijk fijn, maar hier is Mark ook heel bewust mee bezig, vertelt hij. “Het is echt iets wat ik ook in mijn vrije tijd moet blijven doen en mezelf moet blijven gunnen – om gewoon af en toe iets voor de grap te tekenen, wat ik leuk vind. Anders dan wordt het allemaal werk.”

“Het leukste is natuurlijk dat ik daadwerkelijk kan blijven tekenen en daarvoor word betaald. Wat ik nog steeds een belachelijk, maar heel leuk concept vind.”

Het lastigste aan zijn werk vindt Mark “dat het gewoon niet duidelijk is wat de toekomst precies in petto heeft.” Zo weet hij nog niet zeker of hij genoeg zal verdienen om van te leven en moet hij voor zijn werk als zzp’er nog een hoop uitzoeken. “Het zijn heel veel nieuwe dingen die op je pad komen, maar ik vind het wel leuk om daar in te duiken,” zegt hij. “Het kost alleen veel tijd, dat is een beetje het moeilijke eraan.” Want tijd is beperkt: zijn eerste klus als zzp’er had Mark al binnen voordat hij officieel ingeschreven stond. Zijn opdrachtgever? Patiëntenvereniging VKS, voor volwassenen en kinderen met stofwisselingsziekten. Tijdens de master heeft Mark hier al stagegelopen en daar is deze klus nu uit voort gekomen. 

De master koos Mark vooral omdat hij niet het onderzoek in wilde. “Op een gegeven moment kwam ik erachter dat eigenlijk alleen labwerk het eindstation was voor iemand die moleculaire levenswetenschappen studeerde,” vertelt hij. “Dus toen ben ik gaan kijken hoe ik op andere manieren nog steeds iets met wetenschap kon doen en waar ik hopelijk ook nog iets van mijn eigen creativiteit in kwijt kon.” Zo kwam hij bij de master Educatie en Communicatie in de Bètawetenschappen terecht. 

Zijn favoriete vak daar was Design. “Dat je een hele planning moest maken en dan een product of zoiets moest bedenken – of bouwen zelfs – als een niet-bestaand bedrijfje dat je zogenaamd hebt opgezet,” herinnert Mark zich enthousiast. Minder leuk vond hij Journalism, maar vooral omdat journalistiek hem niet zo ligt. “Dat er gewoon steeds meer nadruk komt te liggen op emotie en schok creëren, daar voelde ik gewoon helemaal niets voor.” Het meeste heeft Mark gehad aan een onderdeel van het vak Skills, waarbij het om presenteren draaide, maar er veel meer aan bod kwam. Hij legt uit: “Het ging echt over jezelf presenteren en er was ook een confrontatie met dingen waar je moeite mee had. Als je niet lekker in je vel zat, bijvoorbeeld, dan merkte je dat ook bij het presenteren. Het was juist de zaak om bij dat vak dat soort dingen echt boven water te halen en mee bezig te gaan.” En dat blijkt niet altijd even makkelijk: “Het was wel best wel heftig maar ook erg belangrijk, vond ik.”

Mark’s tip voor aan studenten die de master nu volgen of dat van plan zijn? “Dat je in ieder geval iets blijft doen wat bij jezelf past.” Hij legt uit dat hij zelf op de middelbare school de bètakant op is gegaan omdat hij het interessant vond, maar vervolgens in een beroepsveld terecht kwam waar hij totaal geen affiniteit mee had. Hierdoor stond hij uiteindelijk op wat hij zelf omschrijft als een kruispunt: ging hij met moleculaire levenswetenschappen door, of moest hij iets anders proberen? Hij besluit het laatste en gaat voor de EC-master. “Ik ben heel blij dat ik toch iets anders heb gekozen. Ik ben nog steeds met wetenschap bezig, maar kan er ook dingen van mezelf in kwijt,” eindigt Mark het gesprek. “Anders was ik er gewoon niet gelukkig van geworden.”

Neem een kijkje op de website van Mark, voor een greep uit het werk dat hij heeft gedaan.