Dutch version below

“They always say during our master’s that there are a lot of possible jobs for us, but I had never heard of anyone doing a PhD,” says Dagmar. She decided to ask around anyway and found out that it was actually possible. “There are not that many PhD positions, but they do exist.”

During the master’s in Science Education and Communication, Dagmar wrote three theses, for which she also did research. “During the research, I thought: this is the type of research that I really like and that I would love to keep doing,” she says. And so she went looking for a PhD position. Coincidentally, a PhD position with Lucy Avraamidou, where she had also done her research during her master’s, became available due to new funding. 

Dagmar is now doing research on the use of artificial intelligence (AI) in the classroom. AI could be used to check students’ assignments, but also to predict whether students will pass or which students will need more help. Next year, she plans to continue with this, but then she will not study teaching with AI, but teaching about AI. “We want to see how we can prepare students for a life full of AI,” she explains.

What her days look like depends a bit on the stage her research is in at that point. For example, she is currently writing a review article, which initially means reading a fair amount, according to Dagmar. Yet she says her days are never monotonous: “What people often associate with a PhD or research is that you spend four years working on just one thing. But this is far from the truth.” She lists a range of things she does, including writing articles, attending conferences, sparring with other scientists, taking courses and networking. “It is surprisingly diverse in that sense,” she says, “and the nice thing about it is that all those different things eventually come together in that one topic that you are particularly interested in.”

“What people often associate with a PhD or research is that you spend four years working on just one thing. But this is far from the truth.”

When she tells me about the subjects she is taking, I am momentarily confused. Subjects? “Yes, in that sense you are still a student. You can still go to university,” she explains. As a PhD student, you are required to obtain 30 credits. But you are completely free in terms of how you obtain these credits. You just choose subjects that you find interesting and that are useful for your PhD, Dagmar says: “It is especially stimulated not to do things that are actually not useful. You can make better use of your time.”

At the moment she is taking the course Introduction to Machine Learning and for the future, she is still looking for a statistics course. You are also free to choose subjects that do not revolve around content knowledge, for example at the Graduate School of the University of Groningen. There you can also follow courses that have more to do with personal development and the development of skills. “There you also have subjects on how to improve your leadership, how to teach, or time management,” Dagmar mentions. She still seems very enthusiastic about all the possibilities a PhD offers, “Yes, it is really fun!” she laughs spontaneously.

The research group she belongs to also adds to the fun. In this phase of her research, Dagmar spends most of her days working on her laptop. But around lunchtime, she leaves her laptop and goes to the canteen of the Linnaeusborg for a joint lunch of one hour. Usually, everyone eats their own lunch there, but sometimes everyone takes a dish to share. “Then everyone brings something from their own culture because we have a very diverse group of researchers,” she says. 

Dagmar’s work/life balance is also fine. She says she has plenty of spare time besides her PhD. “My supervisor makes sure of that, he really wants me to have some spare time,” she says appreciatively. That leaves enough time for her hobbies: salsa dancing, pole dancing and learning to speak Spanish.

At the time, Dagmar made the choice for the EC-master for a clear reason. “I thought mathematics was cool, but during the bachelor, I thought it had become too theoretical and I missed the connection with society,” she explains. “As a scientist, you can really get caught up in your own research, but then you can also forget why you are doing it and for whom.” In the EC master’s, she then found the perfect combination of her two bachelors: to be busy with language and writing, but also with the science subjects – she had found her master’s. 

Her expectation beforehand was that it would be a practical master’s programme. “Well, that turned out to be true, but really beyond expectations,” she says. “For every subject I had, they really found new ways to make it practical from a new perspective. What have I done? Videos, posters, research proposals, articles, you name it – you do so many things!”

Her favourite part, not surprisingly, was the communication research she did. She decided that this was what she wanted: conducting research. She made a career out of it and that is how she ended up with her current PhD. Yet her internship at de Volkskrant was also important for her, she says. She worked there for three months on the science editorial board. At the editorial office, she was able to implement the things she had learned during her master’s degree. But the most important thing is that it gave her the answer: “Through my internship at the Volkskrant I found out that I did not want to become a full-time journalist. That helped me a lot.”

Dagmar thought the master’s was especially good at showing what the possibilities are after your master. “So my tip for future students would be: Don’t get too carried away with the whole education system – in the sense that you only focus on passing courses – but try to focus on what you like and what you still want to try.” During the master’s, she says, they give you the chance to get to know everything, so that you can eventually decide for yourself which way to go. “So stay curious and keep trying things during the master’s.”

---

Een PhD in Science Education

“Ze roepen bij onze master altijd dat er enorm veel mogelijke banen voor ons zijn, maar ik had nog nooit gehoord dat iemand een PhD was gaan doen,” vertelt Dagmar. Ze besloot toch rond te vragen en kwam er zo achter dat het wel mogelijk was. “Er zijn niet zo veel PhD-posities, maar ze bestaan wel.”

Tijdens de master Educatie en Communicatie in de Bètawetenschappen schreef Dagmar drie scripties, waar ze ook onderzoek voor heeft gedaan. “Tijdens die onderzoeken dacht ik: dit is het type onderzoek wat ik echt heel erg gaaf vind en waar ik het liefst nooit meer mee zou stoppen,” vertelt ze hierover. En dus ging ze op zoek naar een PhD-plek. Toevallig kwam er bij Lucy Avraamidou, waar ze ook haar onderzoeken tijdens de master had gedaan, een PhD-plek beschikbaar door nieuwe funding. 

Daar doet Dagmar nu onderzoek naar het gebruik van kunstmatige intelligentie (AI) in het klaslokaal. AI zou bijvoorbeeld ingezet kunnen worden om opdrachten van leerlingen na te kijken, maar ook om te voorspellen of leerlingen gaan slagen en welke leerlingen meer hulp nodig gaan hebben. Volgend jaar gaat ze hier ook mee verder, maar dan gaat ze niet kijken naar het lesgeven mét AI, maar naar het lesgeven óver AI. “We willen dan gaan kijken hoe we leerlingen kunnen voorbereiden op een leven vol AI,” ligt ze toe.

Hoe haar dagen eruitzien, hangt een beetje af van de fase waarin haar onderzoek zich op dat moment bevindt. Zo is ze nu een review artikel aan het schrijven, wat volgens Dagmar in de eerste instantie betekent dat je relatief veel leest. Toch zegt ze dat haar dagen niet ééntonig zijn: “Wat mensen vaak associëren met een PhD of onderzoek, is dat je vier jaar lang met één dingetje bezig bent. Maar niets is minder waar.” Ze noemt een aantal dingen die ze doet, zoals artikelen schrijven, conferenties bijwonen, sparren met andere wetenschappers, vakken volgen en netwerken. “Het is verrassend gevarieerd in die zin,” zegt ze, “en het leuke eraan is dus juist dat al die verschillende dingen uiteindelijk samenkomen in dat ene onderwerp waar jij dan in het bijzonder geïnteresseerd in bent.”

“Wat mensen vaak associëren met een PhD of onderzoek, is dat je vier jaar lang met één dingetje bezig bent. Maar niets is minder waar.”

Wanneer ze vertelt over de vakken die ze volgt, ben ik even in de war. Vakken? “Ja, je bent in die zin nog wel student. Je mag gewoon nog aan de universiteit naar college,” legt ze uit. Het is namelijk verplicht om als PhD-student nog 30 studiepunten te halen. Maar hoe je die invult, daar ben je heel vrij in. Je kiest gewoon vakken die je interessant vindt en die nuttig zijn voor je PhD, vertelt Dagmar: “Het wordt vooral gestimuleerd om geen dingen te doen die eigenlijk niet nuttig zijn. Dan kun je je tijd natuurlijk wel beter gebruiken.” 

Op dit moment volgt ze het vak Introduction to Machine Learning en voor de toekomst is ze nog op zoek naar een statistiek vak. Je bent ook vrij om vakken te kiezen die niet om inhoudelijke kennis draaien, bijvoorbeeld bij de Graduate School van de Universiteit Groningen. Daar kan je ook vakken volgen die meer met persoonlijke ontwikkeling en het ontwikkelen van vaardigheden te maken hebben. “Daar heb je bijvoorbeeld ook vakken over het verbeteren van je leiderschap, hoe moet je lesgeven, of timemanagement,” noemt Dagmar op. Ze lijkt nog steeds heel enthousiast over alle mogelijkheden die een PhD haar biedt, “Ja, het is echt heel leuk!”, lacht ze spontaan. 

Ook de onderzoeksgroep waar ze bij hoort maakt het leuk. In deze fase van haar onderzoek bevindt Dagmar zich het grootste deel van de dagen achter haar laptop. Maar rond lunchtijd gaat ze bij haar laptop weg en vertrekt ze voor een gezamenlijke lunch van een uur naar de kantine van de Linnaeusborg. Meestal eet iedereen daar diens eigen lunch, maar soms neemt iedereen een gerecht mee om te delen. “Dan neemt iedereen iets mee van hun eigen cultuur, want we hebben een hele diverse onderzoeksgroep,” vertelt ze. 

Met Dagmar’s werk/leven-balans zit het ook wel goed. Ze zegt nog genoeg vrije tijd te hebben naast haar PhD. “Daar zorgt mijn supervisor ook voor, die wil ook echt dat ik nog vrije tijd heb,” zegt ze waarderend. Zo blijft er genoeg tijd over voor haar hobby’s: salsadansen, paaldansen en Spaans leren.

De keuze voor de EC-master maakte Dagmar destijds om een duidelijke reden. “Wiskunde vond ik wel cool, maar tijdens de bachelor vond ik het te theoretisch geworden en ik miste de verbintenis met de maatschappij,” legt ze uit. “Als wetenschapper kan je echt in je eigen onderzoek opgaan, maar dan kan je ook vergeten waarom je het aan het doen bent en voor wie.” In de EC-master vond ze toen de perfecte combinatie van haar twee bachelors terug: met taal en schrijven bezig zijn, maar ook nog met de bètavakken – ze had haar master gevonden. 

Haar verwachting vooraf was vooral dat het een praktijkgerichte master zou zijn. “Nou, dat is wel helemaal uitgekomen, maar echt boven verwachting,” zegt ze. “Ze hebben echt bij elk vak dat ik had weer nieuwe manieren gevonden om het, vanuit een nieuwe invalshoek, weer praktisch te maken. Wat heb ik allemaal wel niet gedaan? Video’s, posters, onderzoeksvoorstellen, artikelen, noem maar op – je doet zo veel!” 

Haar favoriete onderdeel was, niet geheel verrassend, het communicatieonderzoek dat ze heeft gedaan. Daarbij besloot ze dat dit is wat ze wou: onderzoek doen. Ze maakte er werk van en kwam op die manier uiteindelijk bij haar huidige PhD terecht. Toch is haar stage bij de Volkskrant ook belangrijk voor haar geweest, vertelt ze. Ze heeft daar toen drie maanden op de wetenschapsredactie gewerkt. Op de redactie kon ze de dingen die ze tijdens haar master had geleerd toe te passen in de praktijk. Maar het belangrijkste is dat het uitsluitsel heeft gegeven: “Door mijn stage bij de Volkskrant kwam ik erachter dat ik geen fulltime journalist wilde worden. Daar heb ik heel veel aan gehad.”

Dagmar vond de master vooral goed in het laten zien wat de mogelijkheden zijn na je master. “Dus mijn tip voor toekomstige studenten zou zijn: Laat je niet te veel meesleuren in dat hele educatiesysteem – in de zin van dat je alleen maar gaat focussen op het halen van vakken – maar probeer er ook te focussen op wat je leuk vindt en wat je allemaal nog uit wil proberen.” Tijdens de master, zegt ze, geven ze je namelijk de kans om met alles kennis te maken, zodat je uiteindelijk voor jezelf een keuze kunt maken welke kant je op gaat. “Dus blijf nieuwsgierig en blijf dingen uitproberen tijdens de master.”