Dutch version below

Kayleigh van Bussel’s decision to become a teacher came a bit out of the blue, according to her. “I never had the idea that I wanted to teach, although according to my grandmother I always used to say that I wanted to be a teacher”, she says. Kayleigh has always felt it was a strange idea for people to want to be in front of a classroom. Yet the advice of one of her teachers has always stuck with her. “A chemistry teacher once said in class that it is a good idea to get a teaching certificate if you can do so in six months. It would be very useful, even if you don’t end up being a teacher,” she says.

Kayleigh says that she used to do a lot of tutoring and that she was a student assistant at a practical for first-year students during her bachelor’s degree. “I really enjoyed doing these things, so I chose to do the educational minor,” she says. With the subjects she had taken during her major, she could obtain her licence to teach chemistry. She did enjoy teaching during the minor, so she chose to do the EC master for biology. “Because for chemistry in the senior years I still had to learn too much”, she explains.

Currently, Kayleigh teaches biology, chemistry and ‘NaSk’ (a combination of physics and chemistry) at a Gymnasium in Groningen since the summer of 2021. At this school, she had done an internship as a teacher in training (Dutch abbreviation: LIO) in 2020. “After my graduation, I had to look around for vacancies. The school where I work now was late in filling the vacancies, so I didn’t know whether they had a job for me right away,” she says. “I did end up at their school through an open application. At first, I was only supposed to teach biology a few hours a week. However, colleagues started spending more time on other tasks, so I now teach biology for quite a few hours.” Kayleigh adds that working full-time at a school is complicated. “At the moment, for example, I teach five days a week and that’s a lot,” she explains. “That’s because I don’t have any other duties besides teaching, but I do have to put in my hours. Most other teachers do have other duties and so they still put in their hours without teaching full-time.”

The days of a teacher seem pretty hectic. Because Kayleigh teaches several different subjects, she sometimes runs from one classroom to the next like a headless chicken. “Teaching can also be quite exhausting,” she says. “You’re constantly on top of things and you have to pay attention to all the details, so after a long busy day I do need a rest.” Fortunately, she manages to plan her spare time well now that she is no longer a student and can therefore do almost anything she likes besides teaching. For example, she still has time to play volleyball three times a week.

Kayleigh mentions as another big advantage of her graduation is that she can now fully focus on her lessons. “This also benefits the lessons”, she adds with a laugh. “There are no longer people who come to my classes to assess me, for example. There are no deadlines for assignments anymore and there is no reading material for the next lectures.” She can now prepare and teach her lessons, take the occasional test and that’s where it ends for her. “That gives a lot more rest,” she laughs.

On the other hand, Kayleigh has got a lot more responsibility now that she is working. “During your internship, it feels like it is easier to approach someone to ask for something than when you are actually working,” she explains. “Fortunately, the school is still willing to help me with anything and there are even meetings for new teachers.”

When I ask her about her experiences with the EC-master, it turns out she looks back on it with mixed feelings. “The internships you have to do for the education track were my favourite parts,” she begins. “I enjoyed the course ‘Skills in Science Education and Communication’ and as an education student you can, of course, benefit a lot from subject didactics.” Unfortunately, there were also subjects that she felt were not really useful. She gives the course ‘Research Methods in Science Education and Communication’ as an example. “The skills are very useful if you want to do research in these fields, but I don’t think you’ll get a lot out of it if you’re only going to teach,” she explains.

Because Kayleigh had completed the educational minor, she could skip the basics course for teachers and the first internship. Instead, she followed a number of subjects from the communication track. “It may sound crazy, but as an education student, I benefited quite a lot from the course ‘Science Communication and Journalism’,” she says with a laugh. “That subject really helped me to think about ways of making something understandable to the general public. That is also very useful for your lessons.”

“I would say: don’t be so hard on yourself and enjoy what you are doing at the moment.”

Kayleigh’s tip for students who are doing or will be doing the master’s is to enjoy the lessons they are going to give. “I was already thinking about how certain things could be improved, while the lesson itself was just fine”, she explains. According to her and her supervisors, the time to look for improvements will come later. “There is always room for improvement and there always will be. I would say: don’t be so hard on yourself and enjoy what you are doing at the moment.”

---

Nooit gedacht leraar te worden

Dat Kayleigh van Bussel docent is geworden, is volgens haar een beetje op haar pad gekomen. “Ik had nooit het idee dat ik les wilde geven, hoewel ik volgens mijn oma vroeger altijd zei dat ik juf wilde worden”, zegt ze. Kayleigh heeft het altijd een raar idee gevonden dat mensen voor de klas willen staan. Toch is het advies van een van haar docenten haar altijd bijgebleven. “Een scheikundedocent zei ooit in de klas dat het een goed idee is om een lesbevoegdheid te halen als dat kan in een halfjaar. Je zou er veel aan hebben, ook als je niet voor de klas komt te staan”, vertelt ze.

Kayleigh vertelt dat ze vroeger vaak bijles heeft gegeven en dat ze tijdens haar bachelor een keer student-assistent is geweest bij een practicum voor eerstejaars studenten. “Dit vond ik allemaal heel leuk om te doen, dus ik heb ervoor gekozen om de educatieve minor te gaan doen”, zegt ze. Met de vakken die ze had gevolgd tijdens haar major kon ze haar bevoegdheid voor scheikunde halen. Ze vond het tijdens de minor toch best wel leuk om les te geven, dus koos ze ervoor om de EC-master voor biologie te doen. “Voor scheikunde in de bovenbouw moest ik namelijk nog te veel bijleren”, legt ze uit.

Inmiddels geeft Kayleigh sinds de zomer van 2021 les in biologie, scheikunde en NaSk (een combinatie van natuurkunde en scheikunde) op een Gymnasium in Groningen. Op deze school had ze in 2020 stagegelopen als leraar in opleiding (LIO). “Na mijn afstuderen heb ik wel wat moeten rondkijken voor vacatures. De school waar ik nu werk had de bezetting pas heel laat rond, waardoor ik niet direct wist of ze plek voor me hadden”, vertelt ze. “Via een open sollicitatie ben ik toch bij hen terecht gekomen. In eerste instantie zou ik alleen een paar uur in de week biologie geven. Collega’s gingen alleen meer tijd besteden aan andere taken, waardoor ik nu toch behoorlijk wat uren biologie geef.” Kayleigh zegt er wel bij dat fulltime werken op een school ingewikkeld in elkaar zit. “Op het moment geef ik bijvoorbeeld 5 dagen in de week les en dat is erg veel”, legt ze uit. “Dat komt omdat ik naast het lesgeven geen andere taken heb, maar wel gewoon mijn uren moet maken. De meeste andere docenten hebben wel andere taken en zo maken zij toch hun uren zonder fulltime les te geven.”

De dagen van een docent blijken best wel hectisch te zijn. Omdat Kayleigh in meerdere vakken lesgeeft, loopt ze soms als een kip zonder kop van het ene lokaal naar het andere. “Lesgeven kan ook best vermoeiend zijn”, zegt ze. “Je staat constant aan en je moet op alle details letten, dus na een lange drukke dag ben ik wel toe aan rust.” Gelukkig kan ze haar vrije tijd wel goed inplannen nu ze niet meer studeert en kan ze daardoor bijna alles doen wat ze naast het lesgeven leuk vindt. Zo heeft ze nog steeds tijd om drie keer in de week te volleyballen.

Als ander groot voordeel van haar afstuderen noemt Kayleigh dat ze zich nu volledig kan focussen op haar lessen. “Dat komt de lessen ook wel ten goede”, vult ze lachend aan. “Er komen nu bijvoorbeeld geen mensen meer naar mijn lessen kijken om mij te beoordelen. Er zijn geen ook deadlines meer voor opdrachten en er ligt geen leeswerk meer voor de volgende colleges.” Ze kan nu haar lessen voorbereiden en geven, af en toe een toets afnemen en daar houdt het voor haar nu op. “Dat geeft een stuk meer rust”, lacht ze.

Daar staat wel tegenover dat Kayleigh een stuk meer verantwoordelijkheid heeft gekregen nu ze aan het werk is. “Tijdens je stage stap je voor je gevoel toch makkelijker op iemand af om iets te vragen dan wanneer je echt aan het werk bent”, legt ze uit. “Gelukkig wil de school mij nog steeds met van alles helpen en zijn er zelfs bijeenkomsten voor nieuwe docenten.”

Wanneer ik vraag naar haar ervaringen met de EC-master, blijkt dat ze hier met gemengde gevoelens op terugkijkt. “De stages die je voor de educatie-track moet doen, waren mijn favoriete onderdelen”, begint ze. “Daarbij heb ik genoten van het vak ‘Skills in Science Education and Communication’ en heb je als educatiestudent natuurlijk heel veel aan vakdidactiek.” Er waren helaas ook vakken waarvan ze het nut niet echt inzag. Zo geeft ze het vak ‘Research Methods in Science Education and Communication’ als voorbeeld. “De vaardigheden zijn erg nuttig wanneer je onderzoek wilt doen in deze vakgebieden, maar ik denk niet dat je er heel veel aan hebt wanneer je alleen maar les gaat geven”, licht ze toe.

Omdat Kayleigh de educatieve minor had gedaan, kon ze de basiscursus voor docenten en de eerste stage overslaan. In plaats daarvan heeft ze een aantal vakken van de communicatie-track gevolgd. “Het klinkt misschien gek, maar ik heb als educatiestudent best veel gehad aan het vak ‘Science Communication and Journalism’”, vertelt ze lachend. “Dat vak heeft me echt geholpen bij hoe ik nadacht over hoe je iets begrijpelijk maakt voor het bredere publiek. Daar heb je bij je lessen ook heel veel aan.”

“Ik zou gewoon zeggen dat je niet zo hard voor jezelf moet zijn en moet genieten van wat je op dat moment aan het doen bent.”

Kayleigh heeft voor studenten die de master nu doen of straks gaan doen de tip om vooral plezier te hebben van de lessen die ze gaan geven. “Ik zat al heel snel te denken over hoe bepaalde dingen beter konden, terwijl de les op zich gewoon goed was”, legt ze uit. Het is volgens haar en haar begeleiders later pas tijd om te kijken naar verbeteringen. “Er is altijd wel ruimte voor verbetering en dat zal ook altijd wel zo blijven. Ik zou gewoon zeggen dat je niet zo hard voor jezelf moet zijn en moet genieten van wat je op dat moment aan het doen bent.”